Bojan Tomović je rođen 25. novembar 1982. u Somboru u Vojvodini, a odrastao je u Kuršumliji gde je završio osnovnu i srednju muzičku školu. 1996., 1997. i 1998. godine Bojan pobeđuje na putujućem festivalu dečje muzike “Prolećna pesma” i s 14 godina nastupa u beogradskom Domu sindikata, Novosadskom Spensu, Prištini, u Narodnom pozorištu u Užicu, Kladovu, Leskovcu, Jagodini, Boru i Čačku. Osvaja Zlatni Glas Festivala (nagrada za najbolju interpretaciju), nagrade publike, a u to vreme autori njegovih pesama su Rade Vučković i Neša Galija. “Bliži se toplo leto”, “Moj deda Solunac”, “Gramatika” neke su od Bojanovih dečjih pesama, zbog kojih je tada bio nagrađivan. Slično kao sa “Prolećnom pesmom”, Bojan nastupa i na raznim narodnjačkim festivalima u Somboru, Kuršumliji, Prolom Banji, gde takođe pobeđuje i osvaja nagrade publike.

Početak karijere

2002. godine Bojan dolazi u Beograd (Zemun), upisuje turizam i počinje nastupati po Beogradskim splavovima, ali i raznim vojvođanskim klubovima, u Novom Sadu, Odžacima, Ratkovu, Kuršumliji itd. 2003. i 2004. godine sve više komponuje i piše tekstove za pesme koje će se naći na njegovom prvom albumu. Krajem 2004. Bojana je u Grandu predstavila Divna Karleuša. Bojan se sa vodećim ljudima Granda brzo dogovorio o saradnji i sve je bilo spremno za prvi album. Tada su Saša Popović, Bojan i njegov producent Sonja Mitrović Hani izabrali osam najboljih pjesama i uvrstili ih na Bojanov prvenac, koji je izašao u aprilu 2005.

Album je postigao veliki uspeh, a hitovi su: “S prijateljima na sto”, “Na distanci”, “Plava Motorola”, “Nisam te zaboravio”, “Ode jedna dođu dve”… Uspehu je doprenio i Bojanov tinejdžerski imidž. Bojan kreće na svoju prvu promotivnu turneju po Srbiji, Bosni i Hercegovini, Crnoj Gori, Austriji, Švicarskoj itd. Krajem 2005. u Crnoj Gori obara rekorde po posećenosti nastupa (Bijelo Polje, Nikšić, Pljevlja, Danilovgrad), zatim u Srbiji (Mladenovac, Surdulica, Trstenik, Kruševac, Beočin, Bačka Palanka, Bački Petrovac, Starčevo, Bačka Topola), u Bosni i Hercegovini (Pale, Teslić, Bosanska Gradiška), a početkom 2006. održao je veliki koncert u Zürichu. Već u junu 2006. izlazi drugi Bojanov album, pod nazivom “Ko to tamo peva”, takođe u produkciji Granda i studija Pink. Pesme: “Ko je taj” i “Nemoj da me ostaviš” ubrzo postaju hitovi, a album biva duplo tiražniji nego prvi. U Zemunu, snima spot za pesmu “Ko to tamo peva”.

Maja 2007. promovisao je svoj novi singl, Crnogorsku pesmu “Jela”, koja u Crnoj Gori i Bosni i Hercegovini ubrzo postaje mega hit, ali u Srbiji ta pesma baš i nije najbolje prihvaćena, zbog tamošnje političke situacije. Bojan se na nekoliko meseci povlači iz javnosti, odlazi u Kuršumliju i u Crnu Goru. Održava dosta humanitarnih koncerata u Novom Sadu, Temerinu, Beogradu, a za doček 2008. nastupa u Bijeljini na Gradskom trgu, gde više od 10000 ljudi peva s Bojanom njegove najbolje hitove.

Sa novim saradnicima Bojan priprema novi, treći album, čiji se izlazak nekoliko puta odgađao, prvo zbog Bojanovih problema sa sinusima, pa zbog loše političke situacije u Srbiji (februar 2008.), zbog koje je čak Bojan morao izbaciti jednu pesmu s albuma, koji je konačno izašao maja 2008., ovog puta u izdanju Gold produkcije, koji su Bojanu ponudili najbolje uslove, iako se Bojan nastavio pojavljivati i u Grandovim emisijama. Treći album pod imenom “Tika tak”, donosi nove hitove: “Maki”, “Čuvaj mi je, Bože moj” i “Jugić”.

Tekst je preuzet sa stranice Wikipedia.