Kaliopi Bukle (28 decembar 1966, Ohrid, SFRJ) ili poznatija kao Kaliopi, makedonska je pevačica i tekstopisac, pop-diva i poznata balkanska muzičarka. Kaliopi je predstavljala Makedoniju na Eurosongu dva puta. Jedna je od najpoznatijih vokala balkanske muzičke scene, prepoznatljiva po svom specifičnom glasu. Slavu je stekla kompozicijama “Bato”, “Oboi me”, “Mesečina”, “Na pat do Makedonija” i drugima. Zbog svoje popularnosti u rodnoj Makedoniji, prozvana je “pop divom” ili “kraljicom makedonske pop-muzike”. Osim što je poznata kao solo umetnica, komponuje muziku za Makedonsko narodno pozorište, film i balet.

Rani život

Rođena je 28. decembra 1966. u Ohridu, a detinjstvo je provela u Kičevu. Otac joj ima vlaško, a majka makedonsko poreklo. Prvi puta je zapažena kao pobednica na dečjem muzičkom festivalu Zlatno Slavejče, s pesmom “Mojata učumelka”. Dalji muzički tok u njenoj karijeri usledio je učestvovanjem na više različitih nastupa s horom Razvigorče, širom tadašnje Čehoslovačke, Slovenije, Austrije, u periodu 1978–1980. Četiri godine učila je pevanje. Godine 1984. postala je student “Muzičke akademije”. Iste godine
osvojila je treće mesto na Jugoslavenskom takmičenju solo-pevanja, kao najmlađi pevač klasične muzike.

Grupa Kaliopi

Svoju pravu muzičku karijeru, Kaliopi je započela kao pevačica muzičke grupe Kaliopi, sa svojim bivšim suprugom Romeom Grilom. Prve dve pesme, grupa je snimila za Makedonski radio. Godine 1985. novinari na Opatijskom festivalu dodelili su joj nagradu za najbolju interpretaciju. Iste godine, grupa je predstavljala Jugoslaviju na Međunarodnom mediteranskom festivalu u Tunisu, gde su osvojili drugo mesto.

Grupa je naredne godine objavila svoj prvi album pod nazivom Kaliopi. S pesmom “Da more zna” bend se predstavio 1986. na Splitskom festivalu. Naredne godine snimljen je drugi album grupe, pod nazivom Rođeni u Zagrebu s devet pesama, a najveći odjek od svih je doživela pjesma “Bato (Rođeni)” koja je postala megahit u celoj Jugoslaviji i koja se i danas sluša i izvodi. Usledili su brojni nastupi po tadašnjoj Jugoslaviji, a kasnije je grupa krenula na turneju po Sovjetskom savezu. Tada je Kaliopi dobila niz
nagrada među kojima su: “Mlad borec” (1986), nagrada za najpoznatije TV-lice (1986), nagrada “Ekrana” za najboljeg pevača u SFRJ i Makedoniji, kao u brojne druge.

Godine 1988. grupa se predstavila na jugoslovneskom nacionalnom izboru za pesmu Evrovizije, kada je s pesmom “Emanuel” osvojila 10. mjesto. U vreme najvećeg uspjeha, sa suprugom je napustila Jugoslaviju i odselila se u Švajcarsku. To je uzrokovalo raspad grupe. U narednih 10 godina Kaliopi je pauzirala na muzičkoj sceni.

Solo karijera

Kaliopi se na scenu vratila 1996. učestvovanjem na Skopljanskom festivalu. Kao pobednica festivala, Kaliopi je trebala predstavljati Makedoniju na Evroviziji, ali zbog kontroverznih pravila u polufinalu, nije otputovala u Oslo kao predstavnica svoje domovine.

1997. s pesmom “Ne plači” pobedila na festivalu zabavne muzike “Evrofest”. Kaliopi je 1998. ponovo pokušala da otputuje na Eurosong, ali je završila kao 9. u nacionalnoj prekvalifikaciji. Iste godine Kaliopi izdaje svoj prvi solo album “Oboi me”. Album je snimljen u Baselu, u Švajcarskoj. Album je pozitivno ocenjen od Kaliopinih fanova različitih uzrasta i izazvao je veliku euforiju u celoj državi. Kaliopi je bila svesna da je album izdat u pravo vreme za njeno vraćanje na scenu, stoga je Kaliopi s Makedonskom radiotelevizijom snimila video spotove za svaku pesmu s novog albuma. Album je nagrađivan više puta kao jedan od najboljih u Makedoniji, a Kaliopi kao najbolja estradna umetnica.

Na početku novog veka, Kaliopi se više okrenula snimanju solo pesama. Sledeći veliki korak, bilo je osnivanje vlastite muzičke kuće “Kaliopi Music Production”.

2001. izlazi njen drugi album pod nazivom “Ako denot mi e noć”. U okviru promocije svoga novog albuma, Kaliopi je, u julu iste godine, održala koncert u Bitolju, u antičkom amfiteatru Herakleja. Koncertu je prisustvovalo 4000 ljudi.

Kaliopi je učestvovala u velikoj kampanji protiv sukoba koji su zadesili severni deo Makedonije tokom 2001. Svojim patriotskim pesmama, porukama i video spotovima na nacionalnoj televiziji, Kaliopi je težila kraju sukoba i ponovnom ujedinjenju svih građana Makedonije, bez obzira koje nacionalnosti oni bili. S tim ciljem, Kaliopi je krenula na veliku turneju pod nazivom “Na pat do Makedonija”. U sklopu turneje, održani su koncerti u Kočanima, Gevgeliji, Kumanovu, Velesu, Prilepu, Štipu, Strumici, Radovišu, Ohridu i tri koncerta u Skoplju.

2002. Kaliopi je izdala svoj treći album pod nazivom “Najmila- Live and Unreleased”, nakon kojeg je objavila još par singlova, te naredne godine i četvrti album, na kome su se među ostalim pesmama nalazili i dueti sa dva poznata makedonska muzičara, Vasilom Zafirčevim i Esmom Redžepovom.

2004. Kaliopi je ralizovala i muziku za predstavu “Taa akterska kuća” (adaptacija Dnevnika Ane Frank), kao i za predstavu “Tanc na noćnite peperutki vo Orient-ekspresot”, režiserke Violete Đoleve.

2005. Kaliopi je napisala pesmu “Ne”, kojom se Aleksandra Prileva predstavila makedonskoj publici na Nacionalnom izboru za pjesmu Evrovizije, gdje je osvojila treće mesto. U maju iste godine, Kaliopi je imala dva koncerta u Švedskoj i nastup u Dubrovniku. Na festivalu u Dubrovniku, pored Kaliopi, publici su se predstavili i njeni dugogodišnji prijatelji, Esma Redžepova i Toše Proeski.

Nakon dugog niza pokušaja da brani boje Makedonije na najvećem muzičkom takmičenju, Evroviziji, Makedonska radiotelevizija je 2012. dala priliku Kaliopi da otputuje u Baku. Kaliopi je pesmom “Crno i belo” zauzela 12. mjesto.

S obzirom na relativno dobar uspeh Kaliopi na Evroviziji, u poređenju sa ranijim makedonskim predstavnicima, MRT je 24. novembra 2015. ponovo odlučila dati šansu Kaliopi, u Štokholmu. Pesma “Dona” je zauzela 11. mesto u drugoj polufinalnoj večeri, što nije bilo dovoljno da se kvalifikuje u finale.

Tekst je preuzet sa stranice Wikipedia.