Marko Bulat (Smederevo, 21. april 1973) je srpski folk pevač. Studirao je Akademiju za umetnost i konzervaciju Srpske pravoslavne crkve u Beogradu. U sklopu studija diplomski rad mu je 2012. godine bio ikonopisanje pravoslavne crkve Vaznesenja Gospodnjeg u Krupnju.

Koncertom 24. novembra 2013. u Hali Pionir obeležio je 20 godina karijere.

Učestvovao je u rijaliti programu Survajvor Srbija VIP: Filipini 2010. godine.

Biografija

Kao dete vojnog lica često je menjao sredinu stanovanja od Smedereva do Vrhnike u Sloveniji da bi se 1982. godine konačno stalno nastanio u Beogradu.

Za muziku i umetnost je pokazivao interesovanje u ranoj mladosti ali prvi konkretan korak ka ostvarenju nekog od ciljeva vezanih za umetnost desio se tek po završetku srednje škole kada Marko pokušava da upiše likovnu akademiju. To mu ne polazi za rukom ali njegov talenat za umetnošću nam dokazuje mnoge slike, portreti, ikone koje je naslikao kao i njegova muzička karijera.

Ubrzo odlazi na odsluženje vojnog roka i po povratku slučajno i spontano počinje njegova muzička karijera. Nakon što je Aca Lukas 1993. godine prestao da peva na splavu Lukas, na njegovo mesto dolazi novi pevač. Bulat kao gost, jednog dana je rekao gazdi splava: Pa ja bih bolje pevao od ovoga. Sledećeg dana počeo je da peva i tu počinje njegova pevačka karijera. Kasnije mu je i sam Lukas odao priznanje rekavši: Marko Bulat je jedini imao čuku da posle mene peva na splavu “Lukas”.

Od samog početka svog rada Marko počinje da gradi sopstveni imidž koji zadržava i danas a kao plod njegovog rada, talenta i upornosti već 1996. godine posle samo tri godine pevanja izlazi njegov prvi album “Srebrne kiše”. Ubrzo se izdvajaju pesme Ritam oko, Pesma tužnih ratnika, Dunav… koje se i danas u jedan glas pevaju na Markovim nastupima.

Pored splava “Lukas”, Marko radi i na nekoliko splavova i klubova i tada mu novinari i publika pripisuju epitet najboljeg organizatora splavarske i klupske svirke u gradu.

Već 1997. godine, Marko izdaje drugi album “Dete sreće” u izdanju “Centroscene” i “PGP RTS” koji je po mišljenju mnogih jedan od najsadržajnijih i najboljih albuma izdatih te godine. Marko se prvi put pojavljuje kao kompozitor i autor nekih tekstova. Sa albuma se izdvajaju pesme Svanulo je svanulo, Dete sreće, Ela Ela, Eno dole u kafani, Imao sam konja vrana. Koliko su te pesme kvalitetne govori činjenica da su danas nezaobilazni deo Markovog i repertoara njegovih kolega.

Marko tada pravi pauzu što se izdavanja albuma tiče ali ne i što se tiče svirke jer pored Beograda kreće i na gostovanja po Srbiji i Crnoj Gori. Na nastupima se od 1999. godine peva pesma Prijatelji, braćo, kumovi koja najavljuje da će dugo očekivani treći album biti nešto sasvim posebno. To se i događa 2003. godine kada Marko izdaje album “Prijatelji, braćo, kumovi” koji potvrđuje da ga je vredelo čekati i ubrzo se na albumu izdvajaju još i pesme Srce puno tuge, Gospod dolazi, O da li znaš… Na ovom albumu Marko potvrđuje svoj talenat i pojavljuje se kao kompletan autor nekoliko numera.

2005. godine Marko je izdao četvrti album “Ne postoji sutra” u izdanju “PGP RTS”. Album je posvećen Markovom tragično nastradalom prijatelju Marku Todoroviću. Sa ovog albuma najviše su se izdvojile pesme Kad sam dečak bio (obrada Ferida Avdića), Što si došla u kafanu, Laž…

U leto 2007. godine, Marko izdaje novi album koji nosi naziv “Nebeska kafana”. Sa albuma su se pored naslovne numere izdvojile i pesme Maturska i duet sa Sinanom Sakićem Ne pevaj o njoj prijatelju. Na ovom albumu se nalazi i pesma Tvoje pesme posvećena Tomi Zdravkoviću.

Godine 2009. izlazi album “Dan za dan”. Na ovom albumu su se izdvojile pesme Ne daj me nikom i Alkohol. Nakon četiri godine, 2013. Bulat izdaje album “180 stepeni” za Siti rekords.

Izvor: Wikipedia