Nostromo - Tekst pesme / Lyrics
Njemu su oči pune more i mrtvih riba A srce mu je sidro, u mulju starog tijela I ruke su mu suhe, i kosa mu je bijela
Uvijek kada pada veče i kad se more ziba Nostromo sjedi skutren na jednom starom stocu U uglu tamo negdje u jazbini "Kod Stipe" Kad oleandri cvatu, i kad kiše sipe
Sjedi za crnim stolom I gleda svoju bocu Veoma sporo diše I bronhije mu škripe Govori uvijek iste nerazgovjetne stvari Dugo ovako sjedi i muklo mrmlja stari
"Son’ gli amici molto rari quando non si ha denari Son’ gli amici molto rari quando non si ha denari"
U sobi ima stranac, stol i truli pod I jednu staru bocu ima i u njoj je brod The ship she is a lady nostromo stari bunca A tamo u daljini vire dva deca sunca
Una copa di buon’ vin fa coragio fa morbine Una copa di buon’ vin fa coragio fa morbine
Cijelu noć taj brod k dalekoj plovi luci I vraća se u bocu, što drhti mu u ruci
