Smak tekstovi i diskografija
Smak je jugoslovenska i srpska rok grupa koju je osnovao gitarista Radomir Mihajlović Točak sa bubnjarom Slobodanom Stojanovićem Kepom i basistom Zoranom Milanovićem u Kragujevcu 1971.
Smak sa početka Grupa Smak je ime dobila po dramskom kolažu koji se u vreme kada je grupa nastala izvodio u Kragujevcu.
Slobodan Kominac Koma bio je pevač u prvoj postavi Smaka i jedan od njenih osnivača. Pre Smaka je svirao gitaru i pevao u kragujevačkim grupama Džentri i Senke. Sa izvesnim muzičkim obrazovanjem, Kominac je imao iskustva u komponovanju. U prvo vreme, on je bio šef grupe Smak određujući repertoar za igranke. Grupu napušta u dva navrata, da bi definitivno otišao iz Smaka u leto 1973. godine.
Treći originalni član grupe jeste Miša Nikolić. On je bio orguljaš u prvoj postavi Smaka. U Kragujevac je dolazio svakog vikenda iz Beograda u kom je studirao Muzičku akademiju. Grupu je napustio u leto 1972. godine.
Teški Smakov avion Prvu stabilnu postavu iz 1974. su činili: Radomir Mihailović Točak (gitara), Slobodan Stojanović Kepa (bubnjevi), Zoran Milanović (bas-gitara), Boris Aranđelović (vokal) i Laza Ristovski (klavijature).
Aprila 1973. godine Smak sa domaćinom Gitarijade u Požarevcu - grupom Dijamanti deli prvo mesto, da bi u leto iste godine pobedili na festivalu POP muzike u banatskom selu Sanad. U oktobru, nakon čitavog niza promenjenih pevača, u grupu dolazi Boris Aranđelović. On prolazi na audiciji i to tako što je svojim visokim tenorom dobro otpevao pesmu Child in Time engleske grupe Dip perpl.
Marta 1974. Smak objavljuje prvi singl. 10. novembra 1974. imaju svoj prvi nastup u Beogradu i to na rođendanu emisije Veče uz radio. U Domu Sindikata nastupaju zajedno sa beogradskom Pop mašinom i drugim grupama. Nekoliko dana kasnije, na samostalnom koncertu u sali Heroja na Filološkom fakultetu imaju više nego uspešan nastup. Tada prvi put sa njima nastupa mladi orguljaš iz Kraljeva Lazar Ristovski, koji postaje redovan član Smaka januara 1975.
Krajem januara 1975. Smak nastupa sa mađarskom grupom Omega u beogradskom Domu sindikata, da bi u februaru iste godine nastupili na rok večeri u Opatiji, i nakon toga u Zagrebu na smotri najboljih ju-gitarista „Kongres rok majstora“, gde Točak na čuđenje mnogih nije izabran među četvoricu najboljih, i to samo zato što nije bio ekskluzivac zagrebačkog „Jugotona“.
Aprila 1975. događa se nešto do tada nesvakidašnje na jugoslovenskom diskografskom tržištu. Izlaze dva ista singla u različitim izdavačkim kućama. I zagrebački SUZY, a i RTV Ljubljana su imale ugovore sa Smakom, te su požurile da objave singl sa tada apsolutnim muzičkim hitom, instrumentalnom kompozicijom pod nazivom Ulazak u harem. U maju, Smak kreće na turneju sa Bijelim dugmetom i istočnonemačkom rok grupom Phudys na svirke po Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini. Krajem maja Smak nastupa na festivalu BOOM u Zagrebu, a ubrzo nakon toga članovi grupe pristupaju snimanju debi albuma koji je nazvan „Smak“. Svih pet pesama sa tog albuma je doživelo da se nađe na zvaničnim i nezvaničnim Smak kompilacijama "The best of".
Bili su predgrupa Dip perplu na njihovom koncertu u Beogradu 1975. Nakon hit singla i odličnog koncerta sa Dip perplom, izdali su prvi album, koji se našao na listi „Top 50" najprodavanijih jugoslovenskih albuma svih vremena.
Početkom 1976. su objavili mini-ploču „Satelit“ na kojoj se nalazila istoimena hit pesma, bluz pesma „Šumadijski bluz“.
U ovom periodu su snimili kratak film „Smak u Njujorku“, na kojem je snimljena njihova mala turneja po SADU, kao deo promocije ploče „Satelit“. Te godine takođe Točak objavljuje svoj prvi solo album „R. M. Točak“, koji je postao najprodavaniji album u Jugoslaviji 1976. Sledeći njihov singl „Ljudi nije fer/El Dumo“ je objavljen krajem 1976.
Neočekivani uzlet Sudbinu progoniti, vraćati se poreklu. Svoj Udes ispuniti - znači biti na putu Večnome. Nestati a prolaznost izbeći.
Miki Petkovski iz grupe „Breg“ dolazi kao klavijaturista na mesto Laze Ristovskog i snima sa Smakom njihovu najpoznatiju ploču „Crna dama“, koja se takođe nalazi u „Top 50" najprodavanijih jugoslovenskih albuma svih vremena. Naredne godine Petkovski odlazi iz grupe zbog služenja vojnog roka u JNA i snima sa članovima iz grupa „Smak“ i „Leb i sol“, Lazom Ristovskim, Gordanom Ivandićem i perkusionistom Dejvid Mosom svoj prvi solo album „Ko zna“, koji nije doživeo značajan uspeh. Subotičanin Tibor Levai je bio sledeći klavijaturista, sa kojim su snimili ploču „Stranice našeg vremena“ 1978. i englesku verziju ovog albuma - "Smak Dub In The Middle". U to vreme, Točku postaju problem njegovi tekstovi kojima ostatak grupe nije zadovoljan, pa u veoma i nategnutoj lošoj atmosferi u jesen 1978. godine snimaju album Stranice našeg vremena. Posle izlaska ploče grupu napušta Tibor Levai, da bi iz Smaka krajem 1978. otišao i Točak. Kao povod za razlaz u domaćoj štampi se navodilo insistiranje R. M. Točka na njegovim tekstovima, kao i da na engleskoj verziji albuma nađu tekstovi Dejvida Mosa sa čim se ostali članovi grupe nisu složili. Smak u to vreme ima nekoliko nastupa sa Dadom Topićem i klavijaturistom Krisom Nikolsom (ex TIME), a u kombinaciju ulazi i gitarista Srđan Miodragović (Mirni ljudi). Ubrzo izlazi iz grupe i seli se u Nemačku.
Početkom 1979. u grupu se vraća Točak i sa sobom dovodi Lazu Ristovskog koji je razočaran lošom prodajom ploče koju je snimio sa bubnjarem Ipetom Ivandićem, kao i lošim stanjem u Bijelom dugmetu. U to vreme, Smak sporazumno raskida ugovor sa nemačkom firmom "Bellaphon" i snimaju sa Dadom Topićem singl „Na Balkanu“.
Početkom 1980. Smak priprema ploču Rok cirkus na kojoj je trebalo da se ostvari kompromisno viđenje svih članova. U produkciji Dade Topića napravili su hard rok orijentisano muzičko delo sa očiglednim komercijalnim pretenzijama. U to vreme zdravlje i smrt predsednika Tita su bili razlog što grupa Smak nije mogla javno da nastupa i oni juna 1981. odlučuju da prestanu sa radom. Na Kalemegdanu u Rokoteci drže oproštajni koncert pred oko 8.000 vernih fanova, i na istome izvode deo materijala sa tek snimljenog albuma Zašto ne volim sneg. Ova ploča u početku zamišljena kao Točkov solo projekat, na kraju je na insistiranje PGP RTB objavljena pod imenom Smak. Zato na njoj ne peva Boris Aranđelović, nego se umesto njega pojavljuju Dado Topić i beogradski pevač Zoran Živanović-Hoze. Album je Točak posvetio svom preminulom bratu.
Ipak je neponovljiv 1981. - ... Originalna postava se opet okupila 1981. i sa Dadom Topićem i Živanovićem-Hozeom kao pevačima su snimili album "Zašto ne volim sneg", gde je naslovna numera bila posvećena Točkovom preminulom bratu. Album je trebalo da bude objavljen kao drugi Točkov solo projekt, ali su izdavači (PGP RTB) smatrali da će se bolje prodavati ako bude izdat pod imenom grupe Smak. Nakon toga su se (opet) razišli, a Laza Ristovski je ponovo prešao u Bijelo dugme. 1982. Boris Aranđelović snima svoj prvi solo album „Iz profila“ sa članovima Smaka, bivšim gitaristom Ju Grupe Batom Kostićem, bivšim bubnjarom Korni grupe Vladimirom Furdujem i sa tada džez saksofonistom Jovom Maljokovićem.
Točak je u periodu `80 svirao najviše sa svojim džez - rok R. M. T. Triom u kome su bili basista Lola Andrijić i bubnjar Dejvid Mos. Pritom je snimio dva singla „Marš... Na Drinu“ i „Specijalka/Mantija“.
1986. sa novim klavijaturistom Milanom Đurđevićem snimili su ploču "Smak 86", ali su se nakon toga ponovo razišli.
Četvrti povratak Smaka se odigrao 1992. Tada su uglavnom svirali koncerte po Srbiji i izdali koncertni album "OdLIVEno" (na albumu gostuje Pera Džo, jedan od najboljih srpskih usno harmonikaša). 1992. i 1993. Točak je sa svojom grupom TEK promovisao svoj drugi solo album i muziku za film Vizantijsko plavo iz 1993., za koji je osvojio nagradu „Kristalna prizma“ za najbolju muziku iz filma.
Konačno, 1994. Smak se ponovo pojavio, ali ovaj put sa Točkom i Kepom su svirali mladi muzičari: Dejan Stojanović Kepa Junior (drugi bubnjar), Dejan Najdanović Najda (vokal), Vlada Samardžić (bas) i Milan Milosavljević Mikica (gitara). Smak je sa ovom postavom objavio album "Bioskop Foks". Tri godine kasnije Vlada Samardžić je napustio Smak i otišao na muzički koledž Berkli u SADu, zamenio ga je Slobodan Marković Sale. Poslednje albume, za sad "Live without audience" 1998, "Egregor" 1999, "Live 3. mart 2000. Kragujevac Klub "La Cinema"" 2000. su snimili sa njim.
U vreme medijske pompe oko „smaka sveta 2012" RM Točak i prijatelji rešili su da odsviraju povratnički koncert u Kombank areni u Beogradu u originalnoj postavi pojačanoj i novim pevačem. Koncert je održan pred oko 20.000 gledalaca i proglašen kulturnim događajem godine u Srbiji, a grupa „Smak“ pokazala se u najboljem svetlu kao izuzetno uvežban tim i izvodila svoje najveće hitove iz 40 godina duge karijere, po prvi put sa čak 25 pesama. Zapamćeno je da je Točak na početku koncerta rekao „Frka je frka je..", a da je kraj dočekao sa suzama u očima ispraćen ovacijama prepune Arene.
Uticaj
Smak je bio, pre svega, poštovan zbog Točkove gitarske virtuoznosti, u početku najviše po uzoru na Džimija Hendriksa i zbog zanimljive i snažne, fuzije hard roka, džeza, progresivnog roka, džez roka sa snažnom bluz osnovom, sa Aranđelovićevim vokalnim falsetom koji je rado korišćen u duelima gitare i glasa. Instrumental „Ulazak u harem“ je proslavio Radomira Mihailovića Točka kao gitarskog heroja i legendu muzičke scene bivše Jugoslavije tokom sedamdesetih godina dvadesetog veka. Albumi „Crna dama“ iz 1977. i „Stranice našeg vremena“ iz 1978. bili su vrlo cenjeni od strane obožavalaca progresivnog roka, i čak su bili izdavani za englesko tržište. Njihovo okupljanje od druge polovine osamdesetih promenilo je pravac grupe ka fuziji. Nakon povratka 1994, pre svega Točkova i Kepina ideja je bila da se Smak vrati roku. Kao poređenje se mogu iskoristiti sličnosti u stilu sa izvođačima kao što su Džetro tal, Led zepelin, Dip parpl, Grend fank reilroud, i Tajm.
Članovi Od 1971. godine kada je sastav imao svoj prvi nastup pa do 1992. godine članovi su bili:
Radomir Mihajlović Točak (gitarista) Boris Aranđelović (vokalni solista) Slobodan Stojanović Kepa (bubnjar) Zoran Milanović (basista) Laza Ristovski (klavijaturista) Miodrag Miki Petkovski (klavijaturista) Lola Andrijić (česti gost, basista) Dejvid Mos (česti gost, bubnjar)
Od 1994. godine u Smaku se menja postava zbog delimičnog ili potpunog povlačenja pojedinih članova. Novi članovi su:
Dejan Stojanović Kepa (bubnjar) Milan Milosavljević Mikica (gitarista) Dejan Najdanović Najda (vokalni solista) Vlada Samardžić (basista) Slobodan Marković Sale (basista)
Na mnogim neizdatim pesmama gostuje Točkov i Kepin prijatelj Lola Andrejić koji je 1974. svirao nekoliko koncerta sa Smakom umesto Zorana Milanovića. Dejvid Mos, bubnjar gostovao je na snimanju albuma Stranice našeg vremena. Točak, Lola i Dejvid su '80 godina svirali pod nazivom R. M. Točak bend ili R. M. Točak Trio (poznate pesme: Because, Public Session (sa koncerta u Skoplju), Zagreb Intro (sa koncerta u Zagrebu), obrade Hendriksovih pesama i interpretacije džez standarda). Pera Džo, usni harmonikaš je gostovao na koncertima tokom '92, '93 i 2012. godine.
